Wellicht herkennen een aantal mensen dit voorbeeld van mijn middelbareschooltijd. De leraar stelt een vraag en ik weet het antwoord. Om mij heen zie ik verschillende vingers de lucht in gaan, maar ik kies er bewust voor om mijn vinger niet op te steken. Ik denk het antwoord op de vraag van de leraar wel te weten, maar ik weet het niet zeker genoeg. Ik vermijd in deze situatie dus bewust de kans om een fout antwoord te geven en de eventuele gevolgen (bijv. klasgenoten die je uitlachen of het stom vinden) die hierbij horen.
Dit is één van de klassiekere voorbeelden die ik aan mensen voorleg. Wij zijn gewend om voor de beste oplossing voor de korte termijn te kiezen, maar denken hierbij niet aan wat dit op lange termijn voor gevolgen heeft. Vanuit dit voorbeeld is het op de korte termijn veilig om mijn hand niet op te steken, want dan kan ik een eventuele vervelende situatie vermijden. Echter, op de lange termijn kan dit betekenen dat ik deze situaties vaker ga vermijden en de angst om mezelf uit te spreken groter gaat worden.
Ook op werkgebied zijn er ook situaties die ik kan vermijden. Ik kan me in het Engels prima verstaanbaar maken, maar hier ligt zeker niet mijn kwaliteit. In het verleden heb ik op werkgebied vaker mezelf in het Engels verstaanbaar moeten maken. Dit ging oké, maar zeker niet zonder problemen. Ik merkte aan mezelf dat ik me er niet comfortabel bij voelde en ging deze situaties vermijden. Als ik een verzoek kreeg om een Engelse workshop te geven dan deed ik dat liever niet. Een paar maanden geleden bedacht ik me dat ik eigenlijk klaar was met deze situaties vermijden. Mijn hoofd houdt me in deze situaties echt tegen. Gedachten zoals ‘Dat kun je niet’ en ‘Wat moeten anderen dan wel niet denken’ passeren op dat moment de revue. Ik was er klaar mee dat mijn hoofd de regie had, terwijl ik eigenlijk liever iets anders wilde.
Ik kreeg een opdracht waarbij mij werd gevraagd om gesprekken te voeren. Hierbij zouden ook een aantal Engelstalige werknemers aanwezig zijn. Alles in mij wilde weer aan de handrem trekken, maar ik heb er op dat moment bewust voor gekozen om deze opdracht wel aan te nemen. Was dit spannend? Ja, ontzettend! Ging het goed? Het ging oké, maar niet zo slecht zoals mijn hoofd dit had bedacht.
Wat ik iedereen gun is om eens stil te staan bij welke situaties je allemaal vermijdt. Ga voor jezelf na welke angst hieraan gekoppeld is en welke gedachten je in deze situatie tegenhouden. Als de situatie zich weer voordoet, kies er dan bewust voor om de angst en spanning op te zoeken. Op de korte termijn lijkt de beste oplossing om te luisteren naar je hoofd, maar op langere termijn kan het je wellicht heel veel mogelijkheden geven. Durf de spanning op te zoeken en luister een keer niet naar je gedachten!